Соҳибжамол маҳлуқ

1945 йилги нацист жиноятчилари устидан кечган маҳкамада айбланувчилар орасида бир қиз алоҳида ажралиб турарди. У кўринишидан ёқимтой туюлса ҳам, аммо чеҳрасидан ҳеч бир таъсирсиз, совуққон ҳолатда ўтирарди. Бу Ирма Грезе бўлиб, у - садист аёл, кам учрайдиган анойи нусха эди. Унда ғалати бир жиҳатда гўзаллик ва ғайриодатий шафқатсизлик омухта бўлганди.
Одамларга азоб бериш унга фавқулодда ҳузур-ҳаловат бахш этарди, бунинг учун концлагерь назоратчиси "оқбилак иблис" лақабини олганди.
Ирма Грезе 1923 йили дунёга келди. У оиладаги беш фарзанднинг бири эди. Ирма 13 ёшга кирганида онаси кислота ичиб ўз жонига қасд қилади. Аёл эрининг зулм-таёқларига бардош бера олмаганди.
Онаси ўлимидан икки йил ўтгач Ирма мактабни ташлади. У немис қизлари иттифоқида фаолиятини кучайтира бошлади, бир нечта касбни алмаштирди, отасининг қаршилигига қарамасдан 19 ёшида ССнинг кўмакчи бўлинмалари таркибига ёзилди.
Бу борадаги ишини Ирма Грезе Равенсбрюк лагеридан бошлади, сўнгра эса ўз ҳоҳишига кўра уни Аушвицга ўтқазишди.
Грезе ўз вазифасини ашаддий иштиёқ билан бажарардики, ярим йил ўтмай, бош назоратчи, лагернинг комендантдан сўнг иккинчи раҳбарига айланди.
Ҳозирда бу қулоққа ғалати эшитилади, бироқ Ирма Грезе бутун умр қамоқхонада қўриқчи бўлиб қолишни истамаслигини, балки-да кинода роль ижро этишни ҳоҳлашини айтган.
Ўзининг ҳуснда латофати ва бениҳоя қаҳри қаттиқлиги эвазига Грезе " Сариқсоч шайтон", "Ажал фариштаси", " Гўзал маҳлуқ" лақабларига сазовор бўлган. Бежирим ва чиройли соч турмаги, ҳар доим эгнидан анқийдиган хушбўй атир ҳиди назоратчи аёлни мазкур номларга муносиб қилиб тақдим этарди. У ўта махсус усулларда маҳбуслар билан шафқатсиз муносабатда эди.
Қуролдан ташқари Ирма ўзи билан бирга қамчин олиб юрган. У шахсан ўзи аёл маҳкумаларни ўлгунигача савалаган, сафга тизилиш пайтида ёппасига отишмаларни уюштирган, газ камераларга йўлланганлардан буюмларини тортиб олган. Аммо унга кучуклар билан " эрмаклар" алоҳида роҳат ва завқ бағишлаган. Грезе уларни атайлабдан оч қолдирган, кейин эса маҳбусларга қарата гижгижлаб ҳайвонларни қўйворган. Унда ўлган аёллар терисидан ишланган абажур ҳам бор эди.
1945 йилнинг мартида Ирма Грезени шахсий илтимосига кўра Бергень-Бельзен концлагерига ўтказишади. Бир ой ўтгач у британ ҳарбийлари тарафидан асирга олинади. Собиқ назоратчи аёл концлагердаги бошқа ҳамкасблари қаторида "Бельзен жараёни" деб номланган маҳкамага тортилади.
Уни осиб ўлдириш орқали ўлимга ҳукм этишади. Ҳукм 1945 йилнинг 13 декабрида ижро этилади.
Шоҳидларнинг гувоҳлик беришича, қатлдан аввалги тунда Ирма Грезе яна бир ўзи билан бирга ҳукм қилинган Элизабет Фолькенрат билан туни бўйи қийқириб, ўйин кулги қилиб, қўшиқ айтиб чиқади. Эртаси куни бўйнига сиртмоқни ташлашганида Ирма совуққонлик билан жаллодга дейди: "Schneller"(немисчада" тезроқ"). "Ажал фариштаси" ўшанда бор-йўғи 22 ёшга кирганди. Ўзининг қисқа умри давомида у минглаб кишиларни ҳаётидан маҳрум этишга улгурганди.