Эшак ва қудуқ ривояти

Кунларнинг бирида эшак қудуққа йиқилиб тушиб, кўмак сўраб, бор овозда қичқириб ҳангради. Унинг бақириғига эгаси етиб келиб, ҳафсаласи пир бўлиб, бўшашди - чунки жониворни қутқаришнинг ҳеч имкони йўқ эди.
Шунда хўжайин ўйлади: "Эшагим жуда қариб куни битган, шунга барибир бошқа ёш эшак сотиб олмоқчи эдим. Қудуқ ҳам қуриган, уни кўмиб янгисини қазмоқчиман. Нега ахир бирданига икки қуённи ўлдирвориб баҳридан кечмаслик керак- қудуқни тупроққа тўлдираман, бира тўла эшак ҳам унда кўмилиб кетади."
Кўп ўйлаб ўтирмасдан у қўшниларини чақирди,-барчаси иноқ тарзда қўлларига бел олиб, қудуққа тупроқ ташлай бошлашди.
Эшак дарҳол барини тушуниб етди ва янада қаттиқ ҳангради, аммо одамлар унга эътибор беришмасди, улар индамасдан жимгина қудуқ ичига тупроқ ташлашда давом этишарди.
Орадан бироз ўтгач эшак жимиб қолди. Хўжайин қудуққа тикилганда шундай манзарани кўрди. Эшак елкасига тушган ҳар бир бўлак тупроқни силкиб қоқиб, оёғи остига олиб эзғилаб ташларди. Орадан яна озроқ вақт ўтиб, барчани ҳайратда қолдириб, у қудуқ тепасига кўтарилди, ундан бир сакраб ташқарига чиқди. Хуллас...
Ҳаётингизда кўплаб ёқимсиз воқеалар учрагани тайин, бундан кейин ҳам шунга ўхшаш янгидан янгилари содир бўлиши мумкин. Ва ҳар доим устингизга бир белдан тупроқ ташлашганда, ёдингизда тутинг, уни дарҳол елкангиздан қоқиб ташланг ва айнан шу тупроқ туфайли сиз баландроққа чиқиб олишингиз мумкин. Шу ҳолатда қудуқнинг энг чуқур жойидан юқорига вақт сайин кўтарилиб борасиз.
Ҳар бир муаммо- бу ҳаёт сизга ирғитаётган тошдир, аммо сиз бу тошлардан юриб ўтиб, сермавж селу тошқиндан ҳам омон чиқасиз.