Зигмунд Фрейд. Эркинлик-мажбуриятдир

Биз бир биримизни тасодифан танламаймиз... Биз онг ортимизда бўлган кишиларнигина учратамиз.


Инсон ташқи жиҳатдан қанчалик мукаммал бўлса, ичида шунчалар шайтонлар изғийди...


Афсуски, жиловланган эҳтирослар ўлмагай. Уларни жим туришга мажбурлашди, холос. Аммо ичдан у одамга таъсирини ўтказаверади.


Дунёни яратишдан муддао сирасига инсонни бахтли қилиш мақсади кирмаган.


Қаторасига барчасини севган- аёл зотини, биттасини эъзозлаган эса севги нималигини тушунади.


Сен ҳамон куч ва ишончни ташқаридан излашни тўхтатмаяпсан, уни ичдан қидирмоқ даркор.


Одамларнинг аксарият қисми аслини олганда эркин бўлишни истамайди, чунки у мажбурият юклайди, мажбурият эса кўпчиликни чўчитади.


Иш билан банд кишининг ҳузурига ялқовлар меҳмонга келмайди- қайнаб турган қозон тепасида пашшалар учмагани каби.


Баъзида сигара- бу шунчаки сигарадир.


Меҳнат ва муҳаббат- мана шу бизнинг инсонийлигимиз тамал тошидир.


Ҳасад - вайрон қилувчидир.


Биз баъзида гуноҳлардан холимиз, бунинг эвазига бошқалар устидан куламиз.


Ҳаётда бетоблик ва тўнкаликдек қимматга тушадиган нарса йўқ.


Омма ҳеч қачон ҳақиқат жазавасида ёнмаган. У хомхаёлни ҳоҳлайди, унингсиз у ўзини мавжуд деб ҳис эта олмайди.


Биринчи бўлиб тошнинг ўрнига сўкинчни отган киши тараққиёт ижодкорининг шахсан ўзи эди.


Эси пастликнинг илк аломати унда мутлақо уятнинг йўқлиги ҳисобланади.


Киши ҳеч нимадан ҳеч қачон воз кечмайди, фақат ўрнини бошқа лаззат берадиганига алмаштиради, холос.


Ўтган асрларда эҳтимол мени ўтда куйдиришарди, айни вақтда эса китобларимни ёқиб юборишади.


Жинсий бемайллик деб айнан секс мутлақо қатнашмайдиган ҳолни айтиш мумкин, қолган барчаси эса дид масаласидир.


Ўзингизни таққослаш лозим бўлган инсон бу ўтмишдаги ўзингиз. Ва етишишингиз керак бўлган инсон эса бу ҳозирдаги ўзингиздир.


Биз дунёга ёлғиз кириб, уни ёлғиз тарк этамиз.