Jan 20, 2024
Аммо бу оламда барчасига бадал тўламоқ лозим: руҳий кўтаринкилик учун тушкунлик билан жавоб берамиз, ўта баландлаб кетсак- пастга қулаш билан, мағрурлансак- ҳақоратланиш ва уятга қолиш, ўзингни Худо деб ҳис қилган лаҳзаларда - жону жисмингни калтакесакдек ҳис этиш фурсатлари билан жавоб қайтарасан. Магарда кун ва ҳафталардан иборат зерикарли насрни руҳни бир онда юксакка парвозлатадиган шеърият билан сиқиб олишни истасак, бунда эвазига ошиғинча товонни тўлаб қўйишимиз шарт.
Арши аъло мени оддий ўртамиёна одамлардан халос этишини ўтинаман, уларни бўз, чапани йигитлар деб бўлмайди: чекмагани, ичмагани, сўкинмаганидан, бирор таваккал шўхликка қўл урмаганидан юраги ва ақлидан совуқ муз ёғилади, улар теккизилган озорга жавоб қайтаришдан, ғанимга зарба етказишдан чўчишади: заиф юракчаларида ҳаёт уларга ҳеч қачон қуюшқондан чиқиб, жасорат ва чапдастликни уйғотадиган калит бўлиб хизмат қилмаган. Бундай кимсаларни қовоқхонада учратмайсиз, аммо сиз уларни ғоя йўлида ўзни ҳалок этаётганликда ҳам учратмайсиз, улар ғайриодатий саргузаштларни кечиришмайди, улар Тангрилар мисол телбавор сева олмайдилар. Йўқ, буларнинг барчаси улар учун эмас: улар оёқларини нам торттириб қўймаслик, юракларини ҳориқтирмаслик, ўз кулранг турмушларини қандайдир майда ютуқ билан безаш иштиёқида ўта банддирлар.
Нарсалар жонли ва жонсиз бўлади. Жонли нарсалардан хазирроқ бўлмоқ лозим. Жонсизлари доим жойида қолади, жонлилари эса ҳаракатланади, ва уларнинг нима қилиши мумкинлигини ҳеч қачон олдиндан айтиб бўлмайди... Жонли мавжудот билан олишув ниҳоясини аввалдан билиш мумкинмас.
