Ҳақиқатни ҳар вужуддан излама

Эшак йўлбарсга деди:
"Ўт-ўлан кўм-кўк."
Йўлбарс жавоб берди:
-"Ўт-ўлан ям-яшил. "
Ўртада тортишув юзага келди, улар келишмовчиликни ҳал этиш учун ўрмонлар шоҳи-шернингҳузурига ошиқишди. Шер ўтирган тахтга етмасданоқ, эшак бақира кетди:
-"Жаноби олийлари, айтинг-чи, ўт-ўлан кўкми? "
Шер жавоб берди:
-"Худди шундай, ўт кўк. "
Эшак севиниб кетди ва давом этди:
-"Йўлбарс фикримдан норози, менга қарши чиқавериб, жиғимга тегяпти, илтимос, уни жазоланг. "
Ўрмонлар шоҳи эълон қилди:
-"Йўлбарс беш йил гапирмасдан, жим юришга ҳукм этилади. "
Эшак қувончдан сакраб юборди,
ва ўз аҳдини такрорлаб, нари кетди:
"Ўт-ўлан кўм-кўк..."
Йўлбарс ўз жазосини қабул қилиб, шердан сўради:
-"Жаноби олийлари, нега мени жазоладинг. Ўт ахир, яшил-ку? "
Шер жавоб қилди:
-"Чинданам ўт яшил. "
Ҳайратланган йўлбарс сўради:
-"Унда нима учун жазоладинг? "
Шер жавоб берди:
-"Масалага ўтнинг кўк ёки яшиллигининг дахли йўқ. Сендек кучли ва ақлли жонивор қандайдир қаланғи-қасанғи билан тортишиб, вақтини беҳуда ўтказиб, бу машмаша билан ҳузуримга келганинг учун жазоландинг "

Тушунча: Вақтни ҳавога совуришнинг энг мудҳиш ҳоли - бу ҳақиқат, ҳаётийликни муҳим санамай, бўлар-бўлмас қатъияти ва хом хаёлини ғалаба қозондиришга иштиёқманд аҳмоқ ва сурбет билан баҳслашмоқликдир. Ҳеч қачон масхараомуз мунозараларга вақт кетказманг. Шундай одамлар борки, қанчалар исбот ва далил келтирманг, кўзи нафрат ва ҳақоратлардан кўр бўлиб, сизни барибир тушунмайди. Улар бир нарсани-ҳақиқатга тўғри келмаса-да, ҳақ бўлиб чиқишни истайдилар.

Аҳмоқгарчилик аюҳаннос солганда- ақл-идрок жим қотади.