Йўқотилган виждонни излаб

Бир киши қишки хиёбон бўйлаб ҳўнграб йиғлаб борарди. Бу йиғлаётган кап-катта эркакка қараб шундай хаёлга толиш мумкин эди: "Унинг бошига кулфат тушган, шекилли, балким энг яқин кишиси ўлгандир, балким энг қадр қимматли нарсасини йўқотгандир.
Унинг ингроқ нолаларини жим солиб тинглаганинг сайин у ўта қимматли нимадандир айрилганини тушунасан! Бу нима бўлиши мумкин? Тинимсиз қаттиқ оғриқдан жуссаси букурлашган, юзи азобдан ғамгин тортган- ниманинг доғида бундай йиғлаш мумкин, ахир? Кейин аён бўлдики бу одам виждонини йўқотган экан. "Виждон сенга не керак,-ёнидан бефарқ ўтиб кетолмаган аёл унга шундай деди.-Ахир унингсиз шунча йил яшадинг. Энди эса уни тўсатдан излашга тушиб қолдинг!" " Менинг аҳволим оғир: мен ёлғизман, ҳамма мендан юз ўгирган, ҳеч ким мен билан гаплашишни истамайди, турли касалликларга мубтало бўлганман. "-асаби таранг тортиб жавоб берди ғамга чўккан эркак." Виждонингни қаерда йўқотган бўлишинг мумкин. Ўша ёққа бориб уни излашинг керак. "- дея маслаҳат берди оқила аёл." Э-воҳ, буни билганимда эди.. Кўп жойларни бориб кўриш лозим. Балким мен уни кичкина мушукчани олдимга алдаб чақириб, ишонувчанлиги учун унинг тумшуғига жаҳд билан тепганимда, бетидаги қон атрофга тирқираб сочилганида йўқотгандирман! Балким ишда обрў қозониш мақсадида ҳамкасбларимга туҳмат ёғдирганимда, хотинимга хиёнат қилганимда, қўлимдан келса ҳам фарзандларни боқишга унга ёрдам бермай маст-аласт юрганимда йўқотгандирман. "-аёлнинг эътиборидан қониб " ақллилик" кўрсата бошлади эркак.
"Ахтар, ахтаравер! Кимки изласа албатта, топади. Қийналма, қайғуга ботма! Ҳаракат қил!"- қўллаб қувватлади аёл.
Бирданига кутилмаганда эркак кўксида чимчилайдиган оғриқ ҳиссини туйди ва секин шивир овозни эшитди: "Мен бу ердаман! Сенинг виждонингман! Ҳар доим сен билан эдим. Ҳар хил ишоралар кўрсатдим, лекин мени тингламадинг. Энди эса сенга кўмаклашишим учун кўп нарсани ўзгартиришга тўғри келади. Менинг овозим кучсиз, диққатли бўл, ҳар қандай қарор қабул қилишда мени тингла. Доимо виждонингга кўра иш тут. Сен тириклигингда кўпини ўзгартиришга улгуришинг даркор: барисини авф этишдан бошла ва Парвардигордан ҳаммаси учун миннатдор бўл. Қолганини ҳам сенга айтиб тураман.!"-деди аёл ва нари кетди.
"Раҳмат!"-умрида илк бора секин илдамлаб бораётган аёлнинг кетидан бу сўзни оҳиста айтди эркак.

Н. Абрамова