Jul 15, 2024
Бу Япония давлатида содир бўлган воқеа. Пойтахт Токио газеталаридан бири қўйидаги мазмундаги эълонни саҳифасида жойлади: "Ота ва она сотилади: ота 70 ёшда, она 65 ёш. Нархи -1000 иена, бир чақа ҳам кам эмас! "
Мазкур эълонни ўқиганлар ёқа ушлашарди: "Қандай замонларга етиб келдик. Фарзандлар ота-онасини сотишса-я..." Қолганлар эса қўшимча қилишарди: "Ҳукумат ахир нега бунга йўл қўйиб беряпти?! " Бу эълон кўп шов-шув чиқарди. Уни энг қизғин воқеадек кўчада, уйда муҳокамага олишганди.
Эълонли газета яқинда автоҳалокатда ўз суюкли ота-онасини йўқотган ёш оила қўлига тушиб қолди. Улар чуқур қайғуга чўмишган, кимнингдир ота-онасини сотаётгани уларга қабул қилиб бўлмас даҳшат бўлиб кўринаётганди. Улар ушбу вазиятда бечора ота-оналар ўзларини қандай ҳис этишаётганини тасаввур қилишарди. Бундай фарзандлардан нимани ҳам кутиш мумкин. Улар кексаларни сотиб олиш қарорига келиб, уларга меҳр улашмоқчи бўлишди.
Улар керакли миқдордаги пул билан манзил томон йўл олишди. Эр-хотин бу жойга етиб келишганда гулларга бурканган ҳашаматли виллани кўришди. Улар эълонда қандайдир хатолик бор деб ўйлашди, шундай бўлса-да қўнғироқ тугмасини босишди.
Уларга эшикни ёқимли табассум билан кекса бир жаноб очди.
Улар газетадаги эълон, ота-оналари вафот этгани, кекса кишиларни қарамоғига сотиб олмоқчи эканликлари ҳақида гапиришди. Улар кекса чолдан безовталик учун узр сўраб,афтидан манзилда янглишдик дейишди.
-Йўқ, сизлар адашмадингиз, киринглар,-деди ҳаяжонланиб қария.-Ҳозир хотинимни чақираман.
У тезда хотини билан қайтиб, тушунтиришга тушди:
-Биласизми, биз бу хонадон соҳибларимиз. Бундан бошқа ҳам қимматли мулкларимиз бор. Бизнинг болаларимиз йўқ, биз эса бойликларимизни яхши одамларга қолдирмоқчимиз. Шунга ўша эълонни нашр эттирдик. Бунга фақат энг арзирли киши жавоб қайтаради деган фикрга келдик. Ростини айтганда бундай молни сотиб олишга харидор топилишига шубҳа қилгандик. Ҳоҳишингиз таҳсинга сазовор, бизга шодлик келтирди. Бор топган тутганимизни қолдиришга лойиқ инсонларсиз деб қатьий ишонамиз.
Интернетдан
