Jan 31, 2022
Мен торт сотиб олдим.
Қиммат. Буюртма қилиб.
Расмда жуда ажойиб кўринарди, аслида эса бошқача чиқди. Ғалати
Таъми- томоқни қақратадиган даражада ширин, еб бўлмайди.
Ҳамма ликобини бир- бир чуқилашдию, нари итаришди. Ҳеч кимга ёқмади
Мен миқ этмай пулини тўлагандим. Саккиз минг рубль. Чинини айтганда арзон эмас.
Қандолатчи тарафидан маҳсулоҳга қайта фикр сўрови йўқ эди, шунга унга алоқага чиқмадим.
У шундай деганди, холос:
-Тортни вақтида келтиришдими? Эзишмабдими?
-Вақтида,-жавоб бердим мен,- эзишмаган
Бўлди, бор гап шу.
Саккиз минг рубль эвазига бу қандолатчининг олдига йўламаслик ҳақидаги билимни сотиб олдим. Кимдир агар" бу қанақа торт? " деб сўраса, "бу палончи қандолатчиники, тавсия қилмайман," дея жавоб бераман.
Тўсатдан бир ҳафта ўтгач қандолатчи сўраб қолди: "Торт сизга ёқдими?"
Мен хурсанд бўлдим Уни ранжитишни истамадим, бироқ туртиб қўядиган муносабатга чиқмоқчи бўлдим.
Мен жавоб бердим: "Биласизми, у жудаям ширин, ўта ширин эди, меванинг таъми умуман сезилмади"." Ва меҳмонлар томонидан ейилмаган ликопчалардаги торт расмини жўнатдим
Қандолатчи жавоб берди: "Мени яхшилаётганингиз учун раҳмат."
Эртасига ёзувли қоғозча қистирилган, қўлда тайёрланган ширин ва нафис зефирлар тўпламини юборди: "Менга яна бир имкон беринг!" Ва макарункалар (шунақа пирожное хили), унда "Шрек" даги мўлтираб кечирим сўраб боқаётган мушук тасвири туширилганди.
Мен кулиб юбордим.
Мен қувонч билан иккинчи, учинчи имконни бердим, чунки ҳар биримиз бандамиз, хатоликка мойилмиз, қадам бақадам сўнгра ҳушёр тортиб борамиз.
Мен ҳам тирик жонман, хато қилишим мумкин.
Ва мен ҳам агарда хатога йўл қўйсам, иккинчи имконим бўлишини истайман.
Бу ўй мени ҳароратга буркайди ва хатолар қаршисидаги ҳадикни енгишга кўмаклашади.
Мазкур матн қандолатчилар ҳақида эмас, бошқа нарса ҳақида, яъни агарда одамлар ўз ҳиссиётларини ўзганинг чеки чегарасига дахл этмай, ўзлигини камситмай етказишни эплашганда, биз хато қилишдан, тортимиз ҳақида "сизга ёқдими?" деб сўрашдан қўрқмаган бўлур эдик.
Чунки бетаъм торт- бу кафолатланган жанжал, обрў-эътиборга ашаддий доғ ва битта мижознинг йўқотилгани эмас, балки ўзингнинг ожиз томонларингни билиб, ишингни яхшилаш имконияти ва инсон ўз хатосини қандай тузатаётганига унга ҳурмат асосидаги сабр-қаноатдир.
Мен бир гал Сильвестр Сталлоне билан интервьюни ўқиб қолгандим. Унда у ити Баткус ҳақида гапирганди.
Сталлонеда ўта ночорлик, пулсизлик даври бўлган;: 26 ёшида иш ҳам, пул ҳам, келажак ҳам йўқ, фақат эгнида бир иштони бор, уям доим оч-наҳор юриб, озиб кетганидан белидан сирғалиб тушарди ва унинг ҳеч қандай шартларсиз севадиган кучуги ҳам бор эди.
Унинг шахс сифатида " тубанликда " қолиши ўша итни (энг қадрли ошнасини) 15 мулла жирингга сотганида рўй берди. Чунки ейишга ҳеч вақоси қолмаганди унинг.
Сўнг эса ҳақиқий мўъжиза содир бўлди- *Рокки " сценарийси ва Сталлоненинг бир зумдаги машҳурлиги.
Унинг илк гонорари 15 минг доллар эди. Беш долларга ишлашга одатланган одам учун ниҳоятда улкан пул.
Сталлоненинг пулларини қўлтиқлаб қилган биринчи иши Баткуснинг янги хўжайини олдига уни қайта сотиб олишга югуриб келгани бўлди.
Аммо у бохабар амаки эди, Сталлоненинг парвозини кузатиб борарди, шунинг учун деди:
-Итингни қайтариб олмоқчимисан? Унда сендан 15...
-Долларми?
-Минг доллар!
Сталлоне ўйланиб ўтирмасдан бор гонорарини тутқазиб, итини ортга қайтарди. Улар узоқ вақт бир бирларининг борлигига шодон бўлиб бахтли яшашди.
Сўнгра эса Сталлоне интервьюда дейди:
"У берилган ҳар бир центга арзийди, оғайнилар."
Қисқаси гапиришдан муддаоим, ҳар биримизнинг шахсиятимизни кўпинча хатоларимизни қандай тузатаётганимиз белгилайди.
Ольга Савельева
