Дарё бўйида, сувсиз...

Мен мазкур вазиятга шу қадар кўникдимки, ҳеч ҳам ҳайратга тушмайман. Бунинг қандай содир бўлганини тушунтириб ўтаман, бизнинг эрим билан 5 та квартирамиз бор, лекин ўзимиз ижарада яшаймиз. 

Эрим ота-онаси, яъни қайнота-қайнонамнинг ўзлари яшаб турган уйларидан ташқари шаҳарнинг турли қисмларида яна учта хусусий квартираси бор. Бу уйларни ижарага беришган. Бизга эса улар кулимсирашганча вақтида бу мулкларни  ишлаб топишгани, биз ҳам улар каби йўл тутишимиз лозимлигини гапиришади. Улар афтидан ўша даврда давлатнинг ўзи уй туҳфа қилганини, яна масалан, оддий заводда ишлаб уйга эга бўлиш мумкин бўлганини тушунишмайди. Ҳозирда эса ижарада яшаб тағин уй сотиб олишга пул жамғариш оғир. Менинг ота-онам характери ҳам тўғрисини айтганда эримнинг яқинлариникидан ўлса ўлиги ортиқ эмас. Бувим вафотидан аввал уйини менинг номимга расмийлаштирганди, аммо у вақтда кичкина эдим, шунга 18 ёшга тўлгунимга қадар отам билан онам бувимнинг уйини ижарага беришга қарор қилишди. Ҳозир эса вояга етдим, ота-онамга эса ойма ой пулларни қуртдек санаб олиш ёқиб тушган, шунинг учун у ерга кўчиб ўтиб яшашимга рухсат беришмайди. 

Биз турмуш ўртоғим билан бир неча йиллардан буён уйни ижарага оламиз. Бир хонали квартира-студияга бор пулимизни сарфлаймиз. Баъзида бизга пул егуликка учма уч етган маҳаллар бўлган. Ҳозир эса ҳомиладорлик таътилидаман,иш стажим камлигидан нафақам сариқ чақадан иборат, шунга рўзғор юки бутунлай эримнинг елкасида. У пул топишга тиришади, икки жойда ишлайди. Лекин даромадли иш топиш учун маълумотли бўлиш керак, бу эса унда йўқ. Мактабни тугатгач, дарров армияга жўнаган, кейин эса мени учратган, шунга университетда ўқишга вақти бўлмади. 

Мени бир нарса худаям ранжитади, ойим ҳар ҳафта унга янги кўйлак танлаб юборишда кўмаклашишимни сўрайди, бу пайтда эса менга, ҳомиладор аёлга витамин ва меваларга маблағ етмайди. 

Устига устак молиявий жиҳатдан мустақил бўлишимизни ҳадеб шаъма қилишади. Ойимнинг ҳисоблашича, энди биз унга ва дадамга ёрдам кўрсатишимиз керак, чунки улар саёҳатга чиқиб дунё кезишни исташади ва ҳоказо. 

Албатта, менинг ва эрим ота-оналаримизнинг бундай муносабати ёқимсиз. Уларда барчаси бор, ҳатто ортиқчаси билан, лекин шунчаки ўз жигаргўшаларига ёрдам беришни ҳоҳлашмайди. Тўғри, улар бунга мажбур эмас, аммо бунинг иложи бўлганда, нега кўмак кўрсатмаслик керак? Мен ўз болаларига нисбатан бундай муносабатнинг мавжудлигини тушуна олмайман, шунинг учун келгусида фарзандларимга ҳаммасини керагидан ошиқча беришимга ишонаман. 

Эрим ва менинг таниш ва дўстларимиз бизни юпатишга уринишади, яъни бизга қачондир меросга кўп мулк қолармиш. Бироқ тўғрисини айтсам, кўнглим шу қадар хуфтонки, улардан менга ҳеч вақо керак эмас. Ўша квартираларини ўлишса нариги дунёга ортқилаб кетишса ҳам майлига дейман. 

Л. К